Kronika – lata 1962 – 1966

W 1962 roku rekolekcje wielkopostne głosił ks. Józef Sokołowski – miejscowy wikariusz.

W sierpniu w czasie uroczystości odpustowej dziękowano P Bogu za łaski otrzymywane przez 10 lat w nowym kościele.

Nauka religii odbywa się w kościele. Wykonano dla kościoła 10 nowych ławek i dołączono je do starych. W 1962 roku wykonano wreszcie z rocznym opóźnieniem instalację elektryczną.

Władze oświatowe żądają sprawozdań z nauczania religii. Na terenie parafii zostały utworzone dwa punkty katechetyczne: na prawej stronie u Floriana Pelca.

W Wielkim Poście rekolekcje głosił ks. Józef Markiewicz – katecheta z Jarosławia, kolega księdza kanonika, proboszcza parafii.

Ks. Roman Kojder – rodak, pracujący w diecezji wrocławskiej, ofiarował do kościoła parę ornatów i czarną kapę. Cecylia Bartnik ofiarowała do głównego ołtarza obraz Matki Bożej Częstochowskiej, namalowany przez artystę z Częstochowy. Postaci M. Bożej i Dzieciątka „za duże". Wojciech Mach spod lasu ofiarował do kaplicy M.B. Szkaplerznej pająk elektryczny.

Poprawiony został balkon nad wejściem do kościoła. Pojawiły się jakieś przecieki. Zdaje się, że będzie ciągle z tym kłopot.

W 1964 roku został wreszcie całkowicie ukończony główny ołtarz. Wszystkie rzeźby, ozdoby wykonał P Józef Koczapski z Przemyśla.

Ks. Prymas Wyszyński udzielił zezwolenia, aby odpust zupełny z „Porcjunkuli" można było zyskiwać w Dzień Zwiastowania. Odtąd są w parafii dwa odpusty: Niepokalanego Serca NMP i Zwiastowanie Pańskie.

Nastąpiła zmiana na stanowisku księdza wikariusza. Odszedł ks. Józef Sokołowski, a na jego miejsce przybył ks. Bronisław Domino.

Wydział oświaty domaga się, by księża od nich otrzymywali zezwolenie na nauczanie religii. Otrzymywali odpowiedź, że dla księży kompetentną władzą zezwalającą na nauczanie religii jest Ksiądz Biskup.

W tym roku urodziło się 34 dzieci, było 20 pogrzebów i 10 ślubów. Do I Komunii św. przystąpiło 40 dzieci. W roku 1965 rekolekcje wielkopostne prowadził ks. Bronisław Domino – stryj miejscowego ks. wikariusza.

10 maja odbyła się wizytacja kanoniczna w parafii, przeprowadzona przez ks. bpa Stanisława Jakiela. Do sakramentu bierzmowania przystąpiło 226 osób.

W listopadzie, w związku z modlitwami w intencji Soboru (III sesja) udała się delegacja z parafii na Jasną Górę. W parafii odbywało się triduum i oddanie parafii w niewolę Matki Najświętszej za Kościół w Polsce i w świecie.

W tym roku urodziło się i zostało ochrzczonych 26 dzieci, ślubów było 13, a zgonów 28, w tym dwa tragiczne: Wojciech Koń, lat 59, zabity przez traktor w Sarzynie, dokąd odwiózł kontraktowany tytoń, oraz Kazimierz Migas, lat 32, utopił się w Nysie, w czasie kąpieli. Do I Komunii św. przystąpiło 40 dzieci. Rozdano 12 500 Komunii św.

Rok 1966 jest rokiem jubileuszowym „Tysiąclecia" chrztu Polski. Wszystkie nabożeństwa w tym roku nawiązują do tej wielkiej rocznicy.

We wszystkich diecezjach odbywają się uroczystości jubileuszowe z udziałem Ks. Prymasa Wyszyńskiego i całego episkopatu. 22 sierpnia odbyły się takie uroczystości w Przemyślu. Uczestniczyły w nich delegacje wiernych z całej, diecezji. Była też delegacja z budzkiej parafii.

Kopia Obrazu Matki Bożej Jasnogórskiej wędrowała po całej Polsce w poszczególnych diecezjach, od parafii do parafii. Odbywało się to bardzo uroczyście. Parafie przygotowywały się do przyjęcia Matki Najświętszej poprzez misje, rekolekcje, "Władze państwowe uwięziły jednak obraz Matki Najśw. na Jasnej Górze, gdzie przez kilka lat stały dzień i noc posterunki milicji pilnującej czy ktoś nie wynosi Obrazu. Obraz zabrano delegacji diecezji katowickiej w czasie przejazdu z Częstochowy do Katowic. Odtąd nawiedzenie odbywało się bez Obrazu (puste ramy, świeca i Ewangeliarz). Mimo pilnowania przez milicję Obraz wyniósł z Jasnej Góry ksiądz z diecezji sandomierskiej.

W czasie nowenny przed „Millenium" mały obraz, kopia obrazu M.B. Częstochowskiej nawiedzała każdy dom w parafiach. We wszystkich domach – rodzinach Matka Boża w Obrazie Jasnogórskim była przyjmowana z wielką czcią i nabożeństwem. (Zdarzyło się też, że ktoś nie był obecny jako niewierzący, którego syn mówił: „tata mówił, że Boga me ma".)

Do kościoła dorobiono dalszych kilka ławek. Według zaleceń soborowych przystosowano ołtarz do odprawiania twarzą ku ludziom i w ambonkę. (Ołtarz soborowy i ambonkę wykonał p. Ignacy Kurek).

W parafii zostało ochrzczonych 36 dzieci. Ślubów było 18, a zgonów – pogrzebów 20.