Misje parafialne 2012 – dzień szósty

Jak ten czas szybko leci. Minął szósty dzień Misji Świętych. Dzień Misji mający wiele odsłon dla różnych grup ludzi: chorzy i cierpiący, dzieci, małżonkowie oraz młodzież. Ale po kolei. Rano w godzinach 8:00 – 9:00 księża służyli w konfensjonałach prowadząc spowiedź dla osób chorych, którzy przy pomocy swoich rodzin dali radę dotrzeć do kościoła. Następnie była Msza Św. dla chorych, Ksiądz Misjonarz głosił Słowo Boże i był udzielany Sakrament Namaszczenia Chorych. Po Mszy Św. księża wyjechali do osób chorych, które nie mogły być w kościele, aby służyć im spowiedzią misyjną, umożliwić przystąpienie do Komunii Św. Po południu o 16 była Msza Św. z komunią misyjną da dzieci. Ksiądz Misjonarz wygłosił piękne Słowo Boże skierowane do dzieci, który uczestniczyły w nim odpowiadając na stawiane pytania.

O godzinie 17:30 nastąpiło kolejne ważne wydarzenie tego dnia czyli odnowa ślubów małżeńskich. Rozpoczęło się Mszą Św. prowadzoną przez Księdza Proboszcza, na której czytanie z Księgi Rodzaju (2,28-23) o stworzeniu kobiety:

    18 Potem Pan Bóg rzekł: «Nie jest dobrze, żeby mężczyzna był sam, uczynię mu zatem odpowiednią dla niego pomoc». 19 Ulepiwszy z gleby wszelkie zwierzęta lądowe i wszelkie ptaki powietrzne, Pan Bóg przyprowadził je do mężczyzny, aby przekonać się, jaką on da im nazwę. Każde jednak zwierzę, które określił mężczyzna, otrzymało nazwę "istota żywa"9. 20 I tak mężczyzna dał nazwy wszelkiemu bydłu, ptakom powietrznym i wszelkiemu zwierzęciu polnemu, ale nie znalazła się pomoc odpowiednia dla mężczyzny10.
    21 Wtedy to Pan sprawił, że mężczyzna pogrążył się w głębokim śnie, i gdy spał wyjął jedno z jego żeber, a miejsce to zapełnił ciałem. 22 Po czym Pan Bóg z żebra, które wyjął z mężczyzny, zbudował niewiastę. A gdy ją przyprowadził do mężczyzny, 23 mężczyzna powiedział:
    «Ta dopiero jest kością z moich kości i ciałem z mego ciała!
    Ta będzie się zwała niewiastą, bo ta z mężczyzny została wzięta».

Następnie Ewangelia o weselu w Kanie Galilejskiej. Po niej Ksiądz Misjonarz rozpoczął głoszenie Słowa Bożego skierowanego do małżonków. Mówił jak ważna jest miłość, u której podwalin musi być Pan Jezus aby była pełna, głęboka, prawdziwa. Przedstawiał świadectwa różnych osób, które doświadczyły w małżeństwie różnych zawirowań a prawdziwa miłość pomogła wszystko przetrwać. Przywołał wydarzenia dotyczące dwojga ludzi z okresu międzywojennego i czasu II Wojny Światowej, ukazujące, że żona pomimo wielu lat rozłąki z mężem i braku informacji od niego czekała na niego, opiekując się dziećmi i domem i wierzyła, że mąż wróci i będzie im dane żyć wspólnie dalej. Mąż wracając nie był pewny czy żona na niego czeka, jednak czekała a ich miłość rozkwitła na nowo i stała się bardziej dojrzała.

W kolejnym świadectwie Ksiądz Misjonarz ukazał, jak wielka miłość jednego z małżonków pomaga uratować małżeństwo, kiedy wkrada się niewierność. W jeszcze innym świadectwie ukazał nam Ksiądz Misjonarz znaczenie przysięgi małżeńskiej szczególnie w kontekście tych słów "(…) że Cię nie opuszczę aż do śmierci (..)". Wiele słów Ksiądz Misjonarz poświęcił również znaczeniu odnowy ślubów małżeńskich.

Po wygłoszeniu Słowa Bożego przyszedł moment odnowy ślubów małżeńskich. Wszyscy małżonkowie wyszli na środek kościoła, część stała również w nawach ponieważ nie wszyscy się zmieścili. Małżonkowie ujęli swe prawe dłonie, a Ksiądz Proboszcz jedną z par związał stułą i rozpoczął słowa odnowy ślubów, które powtarzali mężowie a potem żony. Była to bardzo uroczysta chwila, którą wiele osób zapamięta na bardzo długo. A dla przypomnienia pełen tekst przysięgi małżeńskiej:

„Ja (imię Pana Młodego) biorę Ciebie (imię Panny Młodej) za żonę i ślubuję Ci miłość, wierność i uczciwość małżeńską oraz to że Cię nie opuszczę aż do śmierci. Tak mi dopomóż Panie Boże Wszechmogący w Trójcy Jedyny i Wszyscy Święci.”

"Ja (imię Panny Młodej) biorę sobie Ciebie (imię Pana Młodego) za męża i ślubuję Ci miłość, wierność i uczciwość małżeńską oraz, że Cię nie opuszczę aż do śmierci. Tak mi dopomóż Panie Boże Wszechmogący w Trójcy Jedyny i Wszyscy Święci."

(ciekawy artykuł dotyczący znaczenia przysięgi małżeńskiej)

Ostatnim aktem dnia była komunia misyjna gimnazjalistów i młodzieży starszej.

Misje parafialne 2012 – dzień piąty

Kończy się właśnie piąty dzień Misji parafialnych, dzień Spowiedzi Świętej. Rozpoczął się od Mszy Św o 7:30, po której Ksiądz Misjonarz poprowadził nabożeństwo pokutne dla starszych. Zaraz po nim rozpoczęła się Spowiedź Św., która trwała do godziny 12. Po przerwie o godzinie 14:30 Ksiądz Misjonarz poprowadził nabożeństwo pokutne dla dzieci i młodzieży, po którym znów księża zasiedli w konfesjonałach oczekując na penitentów. O godzinie 17:30 rozpoczęła się Msza Św. w intencji wszystkich zmarłych parafian oraz osoby ciężko chorej, na której Ksiądz Misjonarz wygłosił Słowo Boże związane z życiem pozagrobowym. Mówił o tym jak trzeba postępować aby dostąpić zbawienia.  Przedstawił świadectwo siostry Marii Serafiny na temat Czyśćca.

W 1870 roku Belgia sprzymierzyła się z Francją w wojnie przeciw Niemcom. We wrześniu tego roku siostra Maria Serafina, redemptorystka z klasztoru Malines w Belgii nagle odczula wielki smutek. Wkrótce potem otrzymała wiadomość, że ojciec poległ na froncie. Od tego dnia pobożna zakonnica wielokrotnie słyszała pełne udręki jęki i wołania: ?Moja kochana córeczko, zlituj się nade mną!".
Jednocześnie ona sama odczuwała potworny ból głowy. Pewnego dnia miała wizję. Ujrzała ojca otoczonego płomieniami i pogrążonego w wielkim smutku. Ojciec przechodził czyściec, jednak Bóg zezwolił mu na ukazanie się córce, którą chciał poprosić o modlitwę. Zezwolił również na zdanie relacji z tego, jak jest w czyśćcu.
Udręczony żołnierz zwrócił się do niej tymi słowami: – Chcę, abyś zamówiła Mszę świętą i ofiarowała modlitwy oraz odpusty w mojej intencji. Spójrz, jak jestem pogrążony w tej otchłani pełnionej płomieniami. Ach, gdyby tylko ludzie wiedzieli, czym jest czyściec, wówczas znosiliby wszystko, by go uniknąć. Bądź świętą, moja córeczko, zawsze przestrzegaj Świętej Reguły (zakonnej – przyp. red.), nawet w najdrobniejszych sprawach. Czyściec dla osób duchownych jest straszną rzeczą! Ten żołnierz otrzymał łaskę zejścia na ziemię dzięki sumiennej pracy w ciągu go życia i dlatego, że był szczególnie oddany Matce Bożej, przystępując Komunii świętej w każde Jej święto.
W czasie tych wizji siostra Maria Serafina zadała duszy ojca kilka pytań: Czy dusze w czyśćcu wiedzą, kto się za nie modli, i czy mogą modlić się za nas?
- Tak, moja córko.
- Czy te dusze cierpią, wiedząc, że Bóg jest obrażany w ich rodzinach i na świecie?
- Tak.
- Czy to prawda, że cierpienia czyśćcowe są znacznie większe, aniżeli wszystkie nieszczęścia na ziemi, a nawet śmierć męczeńska?
- Tak, moja córko. To wszystko Prawda.
Następnie siostra Serafina zapytała, czy ci, którzy należą do Bractwa Karmelitańskiego, są uwalniani z czyśćca w pierwszą sobotę po śmierci?
- Tak, ale tylko wtedy, jeśli są wierni obowiązkom Bractwa.
- Czy to prawda, że niektóre dusze muszą zostać nawet przez 500 lat w czyśćcu?
- Tak. Niektóre dusze są skazane na czyściec aż do skończenia świata. Te dusze mają wiele win i są całkowicie opuszczone. Są trzy rzeczy, które ściągają szczególny gniew Boga na ludzi: zaniedbywanie świętowania Dnia Pańskiego przez wykonywanie pracy, bardzo rozpowszechniony grzech nieczystości i bluźnierstwo. Moja kochana córko, gdybyś wiedziała, jak bardzo te grzechy obrażają Boga!
Przez ponad trzy miesiące siostra Serafina i jej wspólnota zakonna modliły się i czyniły pokutę w intencji duszy jej ojca. W czasie podniesienia podczas Mszy odprawianej w Boże Narodzenie siostra Maria miała ponowną wizję. Ujrzała ojca lśniącego jak słońce o niewyobrażalnym pięknie, który powiedział:
- Ukończyłem już swoją pokutę i przyszedłem podziękować tobie oraz siostrom za modlitwy i pobożne praktyki. Będę się modlił za ciebie w Niebie.

Na zakończenie Mszy Św. wszyscy wierni zaświecili lampiony, które przynieśli ze sobą od Paschału i śpiewając Koronkę do Bożego Miłosierdzia wszyscy pod przewodnictwem Księdza Misjonarza udali się w procesji na cmentarz, w trakcie której modliliśmy się za osoby zmarłe z parafii. Cmentarz rozświetlił się tak mocno jak na Wszystkich Świętych 1 listopada.

Misje parafialne 2012 – dzień czwarty

Dzień czwarty Misji świętych już za nami. Dzień bardzo ważny i szczególny. To właśnie dzisiaj odbyły się dwa nabożeństwa przebłagalne za grzechy. Jedno rano, w których uczestniczyły dzieci i drugie po południu dla wszystkich. Nabożeństwa wyjątkowe, których nie mieliśmy okazji do tej pory przeżywać. Intencją nabożeństwa było przeproszenie za grzechy przez siebie popełnione jak i te popełnione w całej parafii a także jako element przygotowania się do spowiedzi św. w kolejnym dniu misji. Nabożeństwo składało się z dwóch części – najpierw Słowo Boże potem przebłaganie za grzechy. W pierwszej części czytania, psalm, Ewangelia i Słowo Boże głoszone przez Księdza Misjonarza a w drugiej modlitwy wspólne przebłagalne za grzechy – ksiądz proboszcz leżał krzyżem, potem Ksiądz Misjonarz rozpoczynał za jakie grzechy przepraszamy a ksiądz proboszcz intonował "Przebacz Panie, przebacz ludowi swemu (…)", po czym wierni również śpiewali prosząc o przebaczenie. Następnie ksiądz proboszcz poszedł z Panem Jezusem do wiernych, przechodząc powoli po kościele, przystając aby każdy mógł poczuć bliskość i obecność Pana Jezusa, odczuć Boże Miłosierdzie.

Ksiądz Misjonarz wybrał odpowiednie czytania, Ewangelię, które rozwijał potem w głoszonym przez siebie Słowie Bożym. Ze Starego Testamentu mieliśmy historię Dawida i Batszeby oraz w Ewangelii przypowieść o synu marnotrawnym, o której pisał Jan Paweł II w Encyklice "DIVES IN MISERICORDIA". Obie historie ukazują jak można głęboko upaść ale też, że można powstać, nawrócić się a Pan Bóg przebaczy i przyjmie z powrotem zabłąkaną owcę.

Dzień zakończył się trzecim spotkaniem wieczornym z cyklu "Spotkanie z Maryją". Spotkanie, na którym Ksiądz Misjonarz przyjął w szeregi Rycerzy Niepokalanej nowych członków. Duża rzesza wiernych zdecydowała się zostać Rycerzem Niepokalanej. Po złożeniu na ręce księdza deklaracji członkowskiej każdy otrzymywał obrazek Niepokalanego Poczęcia z aktem oddania się Niepokalanej, dyplomik Rycerstwa Niepokalanej, broszurkę z informacjami o Rycerstwie Niepokalanej oraz Cudowny Medalik Matki Bożej Niepokalanej wraz z historią medalika. Warunkiem koniecznym do zostania ostatecznie Rycerzem Niepokalanej było odczytanie przez wszystkich aktu oddania się Niepokalanej. Ksiądz Misjonarz na zakończenie poprosił wszystkich Rycerzy Niepokalanej aby w pierwszą sobotę miesiąca spotykali się na nabożeństwie do Matki Bożej i po Litanii wspólnie odmawiali akt strzelisty do Niepokalanej:

"O Maryjo bez grzechu poczęta,
módl się za nami, którzy się do Ciebie uciekamy,
i za wszystkimi, którzy się do Ciebie nie uciekają,
a zwłaszcza za nieprzyjaciółmi Kościoła świętego i poleconymi Tobie."

Misje parafialne 2012 – dzień trzeci

Za nami już trzeci dzień Misji Świętych poświęcony adoracji krzyża. Rozpoczął się Mszą Św. bez kazania o godzinie 8:30 – i to jedyna Msza Św. tego dnia koncelebrowana przez wszystkich księży. Cały dzień odprawiane były nabożeństwa adoracji krzyża: najpierw dla starszych, potem dla dzieci, następnie po południu dla młodzieży gimnazjalnej i o 17:30 znów dla starszych. Celem nabożeństwa było przygotowanie się do nawiedzenie Krzyża Papieskiego oraz relikwii bł. Jana Pawła II, które w naszej parafii będzie miało miejsce 10 marca. Ksiądz Misjonarz przywiózł ze sobą krzyż, który został namalowany na zlecenie księdza przez siostrę zakonną na podstawie zdjęcia Krzyża Świętego Damiana. Po lewej znajduje się właśnie oryginalny Krzyż Świętego Damiana, który znajduje się obecnie w Bazylice św. Klary w Asyżu.

Nabożeństwo rozpoczęło się od modlitwy prowadzonej przez Księdza Misjonarza przy współudziale wiernych. Następnie Ksiądz Misjonarz wygłosił Słowo Boże dotyczące Krzyża. Na wielu przykładach pokazywał jak ważny jest Krzyż, jak dzięki niemu potrafi się wydarzyć wiele dobrego w życiu człowieka. Mówił o odnalezieniu Krzyża, na którym umarł Pan Jezus i w jaki sposób poznano, że to ten krzyż – wzięto chorą kobietę, która została uzdrowiona po jego dotknięciu. Ksiądz Józef przypomniał słowa bł. Jana Pawła II wypowiedziane w Zakopanem dnia 6 czerwca 1997 roku podczas homilii:

Umiłowani Bracia i Siostry, nie wstydźcie się tego krzyża. Starajcie się na co dzień podejmować krzyż i odpowiadać na miłość Chrystusa. Brońcie krzyża, nie pozwólcie, aby Imię Boże było obrażane w waszych sercach, w życiu rodzinnym czy społecznym. Dziękujmy Bożej Opatrzności za to, że krzyż powrócił do szkół, urzędów publicznych i szpitali. Niech on tam pozostanie! Niech przypomina o naszej chrześcijańskiej godności i narodowej tożsamości, o tym, kim jesteśmy i dokąd zmierzamy, i gdzie są nasze korzenie. Niech przypomina nam o miłości Boga do człowieka, która w krzyżu znalazła swój najgłębszy wyraz.

Po wygłoszeniu Słowa Bożego rozpoczęła się pielgrzymka wszystkich zgromadzonych w kościele do krzyża – księży, ministrantów, wiernych. Każdy podchodził, kłonił się przez moment w chwili zadumy dotykał krzyża wykonując znak krzyża. W tym czasie prowadzona była modlitwa różańcowa.

Na zakończenie osoby w stanie łaski uświęcającej miały możliwość przyjęcia Komunii Świętej. Następnie Ksiądz Misjonarz udzielił wszystkim Błogosławieństwa Bożego i zaprosił wszystkich na kolejny dzień misyjny.

Wieczorem odbyło drugie spotkanie z cyklu "Spotkanie z Maryją". Ksiądz Misjonarz przybliżył nam Stowarzyszenie "Rycerstwo Niepokalanej", w jakich okolicznościach powstało, czym się zajmuje, odczytał świadectwa osób przedstawiane w miesięczniku Rycerz Niepokalanej. Na zakończenie po udzieleniu Błogosławieństwa Bożego oraz odśpiewaniu Apelu Jasnogórskiego zostały rozdanie deklaracje przystąpienia do Stowarzyszenia "Rycerstwo Niepokalanej", które osoby chcące przystąpić wypełnią i podczas ostatniego spotkania złożą na ręce Księdza Misjonarza.