Katecheza I – Kościół jako zwyczajne miejsce sprawowania eucharystii

„Zgromadzeni na Świętej Wieczerzy” 

Katecheza I – Kościół jako zwyczajne miejsce sprawowania eucharystii.

Z Ewangelii dowiadujemy się, że od samego początku Eucharystia domagała się specjalnego miejsca, aby można ją godnie sprawować. Chrystus Pan podczas ostatniej wieczerzy ofiarował Bogu Ojcu pod postaciami chleba i wina swoje Ciało i swoją Krew i dał apostołom do spożycia, korzystając ze zwykłego drewnianego stołu jako ołtarza. Miało to miejsce w Wieczerniku / Mk 14,15/, na zlecenie Chrystusa specjalnie przygotowanej przez Piotra i Jana do tego celu sali. Apostołowie dobrze zapamiętali, co Chrystus uczynił podczas ostatniej wieczerzy i gdzie się odbyła. W tymże Wieczerniku gromadzili się po śmierci  Jezusa i po Jego zmartwychwstaniu, oraz w czasie zesłania Ducha Świętego na nich /Dz 1,13; 2, 1-4/.

Pierwsi chrześcijanie zbierali się na modlitwę przeważnie w domach ,ale też z biegiem czasu zaczęto wykorzystywać wyznaczone budynki do sprawowania obrzędów religijnych, a niejednokrotnie budować specjalnie dla wyznawców Chrystusa domy na wzór synagog żydowskich lub świątyń pogańskich. W czasie prześladowań chrześcijan miejscem modlitwy były miejsca oddalone od miasta, często w katakumbach, przy grobach męczenników.

Właściwym miejscem świętych zgromadzeń jest tylko świątynia. Jednak modlitewne zgromadzenia mogą się odbywać także gdzie indziej, ale tylko zastępczo.

Z nauczania soborowego wiemy, że każdy ochrzczony jest świątynią Boga i każdy ochrzczony buduje żywą świątynię, którą jest Chrystusowy Kościół. Pociąga to wiernych do podwójnej odpowiedzialności: za siebie i za Kościół. Nasze serca są świątynią Ducha Świętego. Bóg przejmuje w posiadanie wznoszone przez nas świątynie, ale przede wszystkim pragnie mieszkać w sanktuarium sumienia i serca człowieka, którego stworzył na swój obraz i podobieństwo. Powinniśmy budować wszystko na Jezusie Chrystusie, którego widzialna osoba i imię są obrazem niewidzialnego i niepojętego Boga. „Niech każdy baczy na to, jak buduje. Fundamentu bowiem nikt nie może położyć innego, jak ten, który jest położony, a którym jest Jezus Chrystus” /1 KOR 3, 10-11/.

Troszcząc się o świątynię duchową , winniśmy troszczyć się również o tę materialną, w której sprawowana jest Eucharystia. Kościół jako miejsce zgromadzenia wiernych jest także znakiem świątyni Boga zbudowanej z żywych kamieni. Poświęcenie Kościoła przypomina sakramenty chrztu i bierzmowania, poprzez które człowiek zostaje członkiem Kościoła. Kościół jest czytelnym , widzialnym znakiem obecności Boga pośród swego ludu. Jest to miejsce zgromadzeń wiernych, w której najważniejsze miejsce zajmuje sprawowanie Eucharystii.

W 1 Krl 8,27 król Salomon oddając Bogu na zamieszkanie świątynię w Jerozolimie pyta: „Czy jednak naprawdę zamieszka Bóg na ziemi? Przecież niebo i niebiosa najwyższe nie mogą Cię ogarnąć, a tym mniej ta świątynia , którą zbudowałem”. Takie pytanie być może stawia niejedna osoba. Warto w tym miejscu przypomnieć słowa św. Jana Pawła II wypowiedziane w 2002 r. w czasie konsekracji Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Łagiewnikach: „Tak,  na pierwszy rzut oka wiązanie obecności Boga z pewnym określonym miejscem może się wydawać niestosowne. A jednak trzeba pamiętać, że czas i miejsce należą całkowicie do Boga. Choć każdy czas i cały świat można uważać za Jego ‘świątynię’, to jednak są czasy i są miejsca, które Bóg obiera, aby w nich w sposób szczególny ludzie doświadczali Jego obecności i Jego łaski. A ludzie wiedzeni zmysłem wiary przychodzą do tych miejsc, bo mają pewność, że rzeczywiście stoją przed Bogiem, który jest tam obecny”.

Najświętsza Ofiara, Eucharystia, powinna być sprawowana w świętym miejscu. Co to znaczy „miejsce święte”- jest to miejsce, które przez poświęcenie lub błogosławieństwo, zostało przeznaczone do kultu Bożego albo do grzebania zmarłych wiernych. Kult w wymiarze wspólnotowym może się urzeczywistniać dzięki publicznym miejscom świętym, czyli przede wszystkim budowlom przeznaczonym do sprawowania Eucharystii i oddawania czci Bogu. Taką budowlą jest Kościół – miejsce trwałe, dostosowane wewnątrz do celebracji liturgicznych- do słuchania Słowa Bożego, sprawowania Eucharystii i innych sakramentów, celebrowania nabożeństw, do modlitwy indywidualnej wiernych i wspólnotowej. Czy Eucharystia może być sprawowana poza budynkiem kościoła? Według Kodeksu Prawa Kanonicznego: „Eucharystię należy sprawować w miejscu świętym, chyba że w poszczególnym wypadku czego innego domaga się konieczność, w takim wypadku Eucharystia powinna być sprawowana w odpowiednim miejscu”. W wyjątkowych wypadkach Msza święta może być sprawowana poza budynkiem kościelnym przy zachowaniu trzech warunków- 1.zachodzi konieczność celebrowania mszy św., 2. -dotyczy to poszczególnego przypadku, – 3.nie ma w pobliżu miejsca świętego /kościoła/, natomiast jest miejsce odpowiednie. Konieczność tzn. np. udział w niedzielnej mszy świętej , ale w pobliżu nie ma kościoła ani kaplicy. W poszczególnym przypadku, tzn. jednorazowo, nie na sposób stały, np. w domu chorego, na wycieczce. Miejsce odpowiednie tzn. miejsce godne, sprzyjające modlitewnemu skupieniu, niezagrożone niebezpieczeństwem profanacji. Ma to być przestrzeń, która będzie sprzyjała liturgicznej celebracji i koncentracji uczestników na sprawowanej liturgii. Jeszcze raz świadectwo św. Jana Pawła II dotyczące celebracji mszy świętej: „Gdy myślę o Eucharystii, patrząc na moje życie kapłana, biskupa i następcy Piotra, wspominam spontanicznie wiele chwil i miejsc, w których dane mi było ją sprawować- kościół w Niegowici, kolegiata św. Floriana w Krakowie, katedra na Wawelu, bazylika św. Piotra i wiele innych bazylik, kościołów na całym świecie. Dane mi było ją sprawować również na górskich szlakach, nad jeziorami i na brzegu morza; sprawowałem ją na stadionach i na placach miast. Ta różnorodna sceneria moich Mszy św. sprawia, iż doświadczam bardzo mocno uniwersalnego – można wręcz powiedzieć kosmicznego charakteru celebracji eucharystycznej”.

Katechizm Kościoła Katolickiego: „W świątyniach Kościół sprawuje kult publiczny na chwałę Trójcy Świętej, słucha Słowa Bożego i  śpiewa pieśni uwielbienia, zanosi modlitwy i składa Ofiarę Chrystusa obecnego sakramentalnie pośród zgromadzenia. Te świątynie są również miejscami skupienia i modlitwy osobistej."

Obowiązkiem wszystkich wiernych, a zwłaszcza osób z Akcji Katolickiej jest troska o parafialną świątynię, w której sprawowana jest Eucharystia , w której mieszka Bóg. Wszechmogący, wieczny Boże,/…/ błagamy Cię, niech Twoja pomoc i opieka otoczy ściany tej świątyni, aby wszystkim Twym czcicielom zapewniały bezpieczeństwo i świadczyły o trwałości Twojego Mistycznego Ciała, czyli wspólnoty Kościoła./…/ Niech wszystkie prace podjęte z miłości do Ciebie służą na Twoją większą chwałę i dla naszego zbawienia, dokonanego przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

Liturgia dnia



Przejdź do pełnej liturgii dnia

Numer rachunku parafialnego

KSIĘGA GOŚCI

Zapraszamy do przeglądania i wpisywania się w naszej Księdze Gości.
Chcesz pozdrowić, przekazać propozycję jakie informacje dodać na portalu, chcesz skomentować portal?
Nic prostszego:-)


Kliknij i wpisuj

Odeszli do wieczności

Ostatnio dodane zdjęcia

pielgrzymka2024_2 pielgrzymka2024_1 marszniepodleglosc2023 ks_piotr_bolanowski Ksiądz Wojciech Chorzępa img_3893 img_3891 img_3890 img_3888 img_3885 img_3882 img_3881

Historia wpisów

Marzec 2024
P W Ś C P S N
« lut    
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031