Katecheza VIII – Nauczanie ojców Kościoła na temat Eucharystii

„WIELKA TAJEMNICA WIARY” 

Katecheza VIII – Nauczanie ojców Kościoła na temat Eucharystii.

Modlitwa: O dobry Jezu, oto ja grzesznik, niepolegający na osobistych zasługach, lecz ufając jedynie Twemu miłosierdziu i dobroci, z drżeniem i bojaźnią przystępuję do stołu Twojej Uczty Najświętszej. Albowiem moje serce i ciało, Tobie poświęcone, skalałem licznymi grzechami; nie strzegłem pilnie moich myśli i języka. Dlatego, Dobroci nieskończona i pełen potęgi Majestacie, z lękiem , ale i z ufnością uciekam się w moim ucisku do Ciebie, który jesteś źródłem litości, śpieszę do Ciebie, aby zaznać uzdrowienia, i szukam Twojej opieki; a nie mogąc ostać się wobec sprawiedliwości Sędziego, wzdycham do miłosierdzia Zbawiciela. /św. Ambroży/

Na przestrzeni wieków Najświętszy Sakrament jest określany wieloma nazwami, a najbardziej znane z nich to:

• Eucharystia – czyli dziękczynienie składane Bogu, od greckiego wyrażenia: eucharistein i eulogein – przypominają żydowskie błogosławieństwa, które szczególnie podczas posiłku wychwalają dzieła Boże: stworzenie, odkupienie, uświęcenie.
   
• Wieczerza Pańska – ponieważ chodzi o Ostatnią Wieczerzę, którą Chrystus spożył ze swymi uczniami w przeddzień męki.
   
• Łamanie Chleba – ten obrzęd charakterystyczny dla posiłku żydowskiego, został wykorzystany przez Jezusa, gdy błogosławił i dawał uczniom chleb jako gospodarz stołu podczas Ostatniej Wieczerzy.
   
• Zgromadzenie Eucharystyczne – ponieważ Eucharystia jest w zgromadzeniu wiernych, które jest widzialnym znakiem Kościoła.
   
• Pamiątka Męki i Zmartwychwstania Pana
   
• Najświętsza Ofiara – ponieważ uobecnia jedyną ofiarę Chrystusa Zbawiciela i włącza w nią ofiarę Kościoła.
   
• Ofiara Mszy świętej
   
• Komunia – ponieważ przez ten sakrament jednoczymy się z Chrystusem, który czyni nas uczestnikami swojego Ciała i swojej Krwi, abyśmy tworzyli z Nim jedno Ciało.

Można spotkać jeszcze wiele innych nazw, jak np.: Chleb Aniołów, Chleb z nieba, lekarstwo nieśmiertelności, wiatyk… .

Od pierwszych chwil istnienia Kościoła chrześcijanie gromadzili się na  Eucharystii. Eucharystia została ustanowiona przez Jezusa podczas Wieczerzy. Zarówna w starożytności, jak i dzisiaj istnieje ogromne bogactwo żydowskich obyczajów związanych z celebracją wspólnych posiłków, a także modlitwami odmawianymi przy tej okazji. Do obyczajów tych na pewno nawiązywała ostatnia wieczerza. Nauczanie ojców Kościoła na temat Eucharystii jest bardzo bogate, np.:

• św. Ignacy Antiocheński, pisząc o Eucharystii przedstawia ją jako pokarm, nazywając ją „pokarmem nieśmiertelności”, „lekarstwem nieśmiertelności”, „darem Bożym”. Jest to pokarm, który Jezus zostawił nam na drogę życia, jako pokarm naszej duszy i jednocześnie jako zadatek naszej nieśmiertelności.
   
• św. Justyn fakt, że Eucharystia jest Ciałem i Krwią Jezusa, przyjmuje bardzo dosłownie. Porównuje więc przemianę chleba i wina do tego, co dokonało się w akcie wcielenia. Tak jak Słowo Boże przyjęło ciało i krew dla naszego zbawienia, tak samo Słowo Boże wstępuje podczas sprawowania Eucharystii w chleb i wino i stają się one Ciałem i Krwią. Ta sama analogia dotyczy skutków przyjmowania Eucharystii, która ożywia przez przemienienie ciało i krew nasze, a zatem jest zadatkiem zmartwychwstania naszego ciała. Co więcej, przez Eucharystię już teraz dokonuje się przemienienie naszego ciała- upodabnia się ono do Ciała Chrystusa.
   
• św. Ireneusz- biskup Lyonu, łączy Eucharystię przede wszystkim z dziełem stworzenia. Ustanowienie Eucharystii jest zwieńczeniem dzieła stworzenia. Jeśli wino i chleb, przyjmując Słowo Boże stają się Krwią i Ciałem Chrystusa, to nasze ciała karmione Eucharystią są zdolne do otrzymania daru Boga, jakim jest życie wieczne.
   
• Klemens Aleksandryjski traktuje wszystkie pokarmy jako symbol Chrystusa karmiącego człowieka. W Eucharystii sam Chrystus daje siebie człowiekowi, a więc jej owocem jest zjednoczenie człowieka z Chrystusem. Kolejnym owocem Eucharystii jest nieśmiertelność. Eucharystia oczyszcza ludzi, którzy ją przyjmują, usuwa zniszczalność i skazitelność, nasyca człowieka Duchem.

W podsumowaniu należy podkreślić, że Eucharystia jest rzeczywiście źródłem i szczytem życia kościelnego. Eucharystia jest również lekarstwem nieśmiertelności. Niech sumienne praktykowanie obecności na mszy św. buduje w nas głęboką wiarę w życie wieczne. Śmierć, przemijanie, starość jest współcześnie tematem tabu, kwestią, której unika się w przekazie medialnym, kulturze masowej , codziennym życiu ludzi. Trudno nam przyjąć, że przemijanie jest ważnym elementem naszego życia. Niech udział w Eucharystii otwiera nam oczy na prawdą o życiu wiecznym. Zjednoczenie z Bogiem w czasie Komunii św. jest zapowiedzią zjednoczenia z Nim w wieczności.

Modlitwa: Duszo Chrystusowa, uświęć mnie
                Ciało Chrystusowe, zbaw mnie
                Krwi Chrystusowa, napój mnie /…/
                W godzinę śmierci wezwij mnie
                I każ mi przyjść do siebie./…/

Na podstawie materiałów formacyjnych referat przygotowała p. Zofia Rosół.